realizowane w ramach Projektu Connectivity in Isolation  przez naukowców Uniwersytetu Christiana Albrechta w Kilonii (Niemcy) oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Na początku marca br. miały miejsce pierwsze badania zmierzające do poznania historii osadnictwa wokół Jeziora Bytyńskiego. Jako część niemiecko-polskiego projektu „Connectivity in Isolation”, naukowcy z Kilonii oraz Poznania wykonali serie skanowań sonarowych i elektrooporowych w celu rozpoznania dna jeziora. Prospekcje te są wstępem do dalszych badań archeologicznych osadnictwa kultury łużyckiej, datowanej na schyłek drugiego i początek pierwszego tysiąclecia p.n.e. i związanego z nią grodziska obronnego na Wyspie Komorowskiej.

Dzięki przeprowadzonemu specjalistycznemu rozpoznaniu udało się dotąd ustalić jak wygląda obecna morfologia misy jeziornej oraz w jaki sposób mógł się zmieniać zasięg jeziora na przestrzeni wieków. Wykryto rozmaite struktury brzegowe, które świadczą o tym, że w przeszłości linia brzegowa wysp była szersza aniżeli ma to miejsce dzisiaj. W kolejnych krokach naukowcy chcą powiązać te zmiany z ludzką aktywnością w przeszłości.

Naukowcy w Poznania pobrali już rdzeń osadów w północno-wschodniej strefie brzegowej jeziora. Po odpowiedniej analizie możliwe będzie zrekonstruowanie szaty roślinnej w tym miejscu oraz zakreślenie maksymalnego zasięgu jeziora na przestrzeni dziejów.

W związku z uzyskaniem odpowiednich pozwoleń, naukowcy na przełomie marca i kwietnia br. będą wykonywać dalsze badania w obrębie wysp oraz badania z zakresu archeologii podwodnej w poszukiwaniu zachowanych szczątków mostów lub innych konstrukcji brzegowych z epoki żelaza i średniowiecza.